!

Murathan Mungan - Yalnız bir opera

yıllardır hiç sıkılmadan tekrar tekrar okuduğum bir şiir.hayatımın sonuna kadar da sıkılacağımı sanmıyorum.Arnold Wesker in Dört mevsim adında bir oyunu var.aşkın 4 mevsimini anlatan,yaşatan bir tiyatro oyunu.oyunun karakterleri Adam ve Beatrice'in aşkı,tüm aşkların bir yansıması olarak çıkıyor karşımıza oyunda.Yalnız bir opera da aynen bu tadı veriyor okuyana.neyse.bence şiir süper işte ben çok seviyorum tavsiyemdir lafı uzatmayayım daha fazla okunsun.yalnız biraz uzun bir şiir ama sıkılmadan okunduğu için problem olmuyor.öyle işte.böyleyken böyle.biraz da saçmalayasım geldi canım sıkıldı yapıcak bişey bulamadım son birkaç cümlem okunmasa da olur yani.ama buraya kadar okuyan insan için biraz geç bir uyarı oldu ama neyse.şimdi nasılsa bu benim blogum istediğim kadar yazarım çok afedersiniz bokunu bile çıkarabilirim ya süper bişey bak okuyan da hala okuyo saçmaladığımın farkında ama devam ediyo merak işte.o değil de o türkcell reklamı ne gergin ne gereksiz bi reklam merak deyince aklıma geldi,titreme geldi.uzattıkça uzatasım var.hani uzatsan uzatırım da hani.sabaha kadar yazarım can sıkıntısından iki saniye de elim boş durmaz.sayfalar sürebilecek saçmalık dökecek kadar canım sıkıldı.ama yapmiycam.konuya nerden girdim nerden çıktım yazıklar olsun bana.ama benim blogum olduğuna göre istediğimi de yazabileceğime göre olmasın yazıklar.uzun lafın kısası şiir giderli bir şiir,iyiden de iyi bir şiir,cidden okunması gereken bir şiir.anafikrimiz bu olsun.ben sigara içicem görüşmek dileğiyle.leş geyik yapasım varmış onu anladım!

Evveliyat

yüzünü uzun zamandır görmüyorum.1 yıl belki de daha fazla..
ama ne zaman fotoğrafına baksam,içimde bazı organlar yer değiştiriyormuşçasına içimin burkulmasına engel olamıyorum.kalbimin,sanki biri onu tutup elleriyle sıkıyormuş gibi acımasına çare olabilecek hiçbir şey yok.ne ondan öncekiler,ne de ondan sonrakiler kaldı şu zamana kadar aklımda.insan galiba hayatında sadece tek bir kişiye gerçek anlamda,aşkın en derin en saf haliyle,somut,can yakan haliyle aşık olabiliyor.çok basit bir mantıkla 'O' ve geriye kalan herkes olarak ayrılıyor dünya ikiye.inanılması güç ama saçının kokusunu hala ara ara duyuyorum burnumda ve olduğum yerde donup kalmama,gözlerimin ani ve beklenmedik bir şekilde dolmasına sebep oluyor bu.saf aşkı son zerrene kadar verdiğin kişinin doğru kişi olmaması gerçekten çok kötü.kötüden de kötü..

tatile evime döndüğümde eski defterleri,notları karıştırırken buldum bu yıllar önce karaladığım yazıyı.okuyup bitirdiğimde içimde bir burukluk,yüzümde kocaman bir gülümsemeyle öylece kağıda bakakaldım.zaman geçmiş,ben ayrılık olmuşum kavuşmuşum yalnızlığıma,ayrılık da düş sokağı notaları misali aşka dönüşmüş içimde ve ben bunu farkedememişim.zaman herşeyin ilacı..